Door: Maureen Vreeburg
Dear Taika… Ik zei 2 weken terug, toen we aan het overleggen waren over de inrichting van onze nieuwe slaapkamer (we zijn pas gaan samenwonen): "Mijn ingelijste Taika Waititi portret gaat wel in de slaapkamer hangen!". Mijn vriend vond het goed, maar kende hem niet. Gisteren vroeg hij me: "Waarom is Taika Waititi eigenlijk je favoriete regisseur?" Dus bij deze, een uitleg over waarom ik een liefde heb voor Taika en zijn films!
Tekening door: Maureen Vreeburg
Mini bio
Taika Waititi is een relatief jonge (45) wereldberoemde regisseur uit Nieuw-Zeeland. Hij is geboren op 16 augustus 1975. Tegenwoordig reist hij veel tussen thuisland en LA, maar dat hij Nieuw-Zeelands is, is aan alle kanten te zien. Naast zijn nuchtere Nieuw-Zeelandse humor en fantastische accent, kan je ook aan hem zien dat hij half Maori (originele bevolking van Nieuw-Zeeland) is. Zijn moeder is van Russisch-Joodse afkomst en zijn vader Maori. Hij heeft Kunst gestudeerd aan de Universiteit in Wellington (hoofdstad van Nieuw-Zeeland). Hij begon met comedy en sketches met zijn vrienden in zijn studententijd.
Een van zijn eerste films, ‘Two Cars, One Night’ (2004), een korte film van slechts 10 minuten, kreeg meteen een Oscarnominatie en meerdere filmprijzen. Nu is hij zelfs in het bezit van een Oscar, voor zijn film Jojo Rabbit. Hij is getrouwd met Chelsea Winstanley, een Nieuw-Zeelandse film producer en ze hebben ook samengewerkt. Samen hebben ze 2 kinderen, dochters.
Waarom favoriet?
Taika heeft een enorme persoonlijkheid en volgens mij echt een groot hart. Hij straalt positiviteit uit. Hij heeft mij echt door de eerste maanden van Corona geholpen. In die periode keek ik de films van hem die ik nog niet gezien had. Ook keek ik veel interviews met hem. Hij heeft een te gekke TED talk over zijn creativiteit en die is te gek om te zien! Taika werkt veel met de combinatie van tragedie en humor. Deze combinatie maakt zijn films allesbehalve simpele comedies. Naast deze typerende combinatie zie je ook dat in bijna al zijn een films een jongen, een kind, de hoofdrol speelt. Nu ben ik zelf eigenlijk niet vaak zo van kinderen als hoofdrol, maar de jongens in zijn films zijn zo leuk en brutaal op een goede manier. De films gaan vaak over problemen die onschuldige jongens tegenkomen en hoe ze hiermee moeten omgaan. Deze kinderlijke onschuld kan Taika zo sterk in beeld brengen. Je leeft zo met de protagonisten mee. Sommige elementen in Taika’s films zijn bijna absurd, zoals bepaalde karakters, maar vaak ook hartverwarmend. Taika’s films hebben altijd iets speels en volgens mij is Taika zelf precies zo. En dat vind ik heel mooi, in de films kun je heel duidelijk Taika’s eigen karakter terug vinden. Hij blijft zo bij zichzelf, ik zie dit zelfs in Thor: Ragnarok terug, terwijl hij daar natuurlijk veel minder vrijheid had.
Over wat films Ik ben gek op zijn film ‘Boy’, die deels autobiografisch is. De film is ook opgenomen in zijn geboortedorp en er wordt zelfs gefilmd in de school waar hij vroeger heenging. De film heeft eigenlijk een vrij serieus thema. Een jongen, die met zijn broertje en nichtjes en neefjes in één huis zit bij zijn oma. Zijn oma is er voor een paar dagen niet, dus zorgen ze voor zichzelf. Zijn moeder is overleden en zijn vader heeft hem in de steek gelaten. Dan komt de vader plotseling terug en de jongen denkt dat dat voor hem is. Dit is alleen niet zo, de vader komt puur vanwege geld wat hij ooit begraven heeft op het terrein. Al bij al klinkt dit niet als een bepaald vrolijke film. Toch door de toegankelijke en stijlvolle humor die Taika in al zijn films stopt, zat ik met een grote grijns van de film te genieten. Overigens wordt de vader door Taika zelf gespeeld, een absurde rol van hem, waarbij hij een enorme sukkel speelt.
Mijn andere echte favoriet van hem is ‘Hunt For the Wilderpeople’. De film gaat over een jongetje die na zo veel pleeggezinnen weer bij een adres terecht komt. De vrouw, Bella, geeft hem eindelijk een keer veel liefde. Als ze plots overlijdt, blijft hij achter met Bella’s man, een narrige jager die niets van hem moet hebben. Als de kinderbescherming hem weer wil ophalen vlucht hij de bossen in. De man wil hem ophalen, maar ze belanden samen in een gekke situatie waarin ze op de vlucht raken voor de politie en kinderbescherming in de wildernis. De film heeft al prachtige karakters. De protagonist, Ricky Baker, is zo boeiend en leuk om naar te kijken. Toen ik de film vorige week opzette met mijn vriend, was hij eerst niet zo enthousiast toen hij Ricky uit de auto zag stappen met zijn foute petje en outfit en zijn narrige koppie. Maar toen hij eenmaal begon te praten merkte ik dat hij compleet bijdraaide. Ricky is geen typisch probleem jongetje, hij is enthousiast en nieuwsgierig en heeft de leukste opmerkingen. Ook het karakter van de vrouw van de kinderbescherming maakt mij altijd zo aan het lachen. Haar slogan: ‘No child left behind’ die ze veel te serieus neemt en haar bazigheid zijn zo slim bedacht.
Verder kan ik ook zeker de hilarische mockumentary over vampieren aanraden: ‘What We Do in the Shadows’, maar eigenlijk zijn als zijn films de moeite waard. Het zijn er ook niet akelig feel, twee avonden Taika Marathon en je bent er wel. Dus ga er voor!
Om te eindigen nog wat links naar toffe interviews, zijn shortfilm en een serietje van een online lezing van ‘James and the Giant Peach’ van Roald Dahl die hij een tijdje deed met gastlezers vorige zomer (ik keek het steeds voor het slapen gaan en het hielp mij echt!). James and the Giant Peach: https://www.youtube.com/watch?v=29LDBdpNMRc&list=PLJOUv79StzGyp1j5FMS1fB4TpUZ2iFmA7
Interview over zichzelf zijn: https://www.youtube.com/watch?v=irOPC249G-I
Two Cars, One Night: https://www.youtube.com/watch?v=aFmbIO_JTH0
Conclusie
Voor mij is de grootste kracht van Taika Waititi, zijn unapologetic eerlijkheid en het altijd zichzelf zijn, een absurde, gekke, zero-fucks-giving, grappige, positieve, supercreatieve regisseur. Dat is de reden dat ik voor hem en zijn zijn films viel!