Lord of the Rings Trilogy - Marre Pieper
Tekening door Marre Pieper
Het was de zomervakantie, 2007. Het allerlaatste Harry Potter boek was net uitgekomen en omdat mijn ouders grote fans zijn hadden we hem snel in huis gehaald. Ik had hem net uit en na een dag bijkomen sloeg de verveling weer toe, mijn ouders waren hier de pineut van. Mijn vader wees mij toen naar 4 boeken in de kast. Ik vond ze helemaal fantastisch, moeilijk, maar wel echt geweldig. Weer een fantasievolle wereld vol met magie, draken en ijzersterke vriendschappen. Het waren de Hobbit en de Lord of the Rings trilogie. Om eerlijk te zijn herinner ik mij vooral dat ze moeilijk waren om te lezen, veel moeilijker dan de Harry Potter boeken. Maar wat ik wel heel goed herinner is dat nadat ik ze uit had mijn vader mij verraste met een dvd waar hij ze alledrie op had gebrand. Ik stopte nieuwsgierig de dvd in de dvd-speler en ‘my life has never been the same’.
*SPOILER ALERT*
De films gaan over een groep van verschillende rassen die samen hun verschillen aan de kant moeten zetten om de hele wereld te redden van ondergang. Je hebt Legolas (elf), Aragorn en Boromir (mens), Gimli (dwerg), Gandalf (tovenaar) en dan Frodo, Sam, Merry en Pippin (hobbits). De manier om dit te doen is om een magische ring te verwoesten in een vulkaan. Het enige nadeel, de vulkaan is midden in het gebied van de opper-slechterik Sauron. In de eerste film komt de groep samen en aan het einde gaan ze uit elkaar. Dan in de tweede film gaat er eigenlijk heel veel mis en lijkt het net alsof alles hopeloos is, maar dan in de derde film komt er langzaam weer een sprankje hoop en die wordt groter en groter tot uiteindelijk alles goed komt. Het slechte in de wereld is verslagen.
De Lord of the Rings films zijn ongelooflijk episch en voor een 11-jarige was het helemaal fantastisch. Want al het moeilijke wat ik niet snapte uit de boeken zag ik tot leven komen op het scherm. Het was zo indrukwekkend, bijvoorbeeld die scene dat Aragorn, Legolas en Gimli met een lege boot aankomen bij een enorm leger van Orcs. Die Orcs kijken ze raar aan, want hoe kunnen een elf, een man en een dwerg ze allemaal verslaan? Maar dan komt het spookleger te voorschijn! Ik vond het echt fenomenaal, en nog steeds. Ik weet dat de films zeker niet te meten zijn met de boeken, maar voor het eerst kon mij dat niet zo veel schelen.
source: New Line Cinema
Toen ik die films zag voor het eerst besefte ik me wat een effect films kunnen hebben op mensen en wat er wel niet allemaal mogelijk is. Ik heb ze nu al meerdere keren gezien, met vriendinnen of alleen en het blijven geweldige films. Ze zijn zeker niet perfect maar voor mij zijn het de films die een passie in mij wakker maakte. Nadat ik deze drie films op één dag had gezien ging ik meteen terug naar mijn vader voor meer en ik ben eigenlijk nooit meer opgehouden met films kijken. De Lord of the Rings films betekenen zoveel voor mij, omdat het de films zijn die ervoor hebben gezorgd dat ik ging inzien hoe geweldig films eigenlijk zijn in het algemeen. Films zijn een manier om levenslessen te leren. Bijvoorbeeld in Lord of the Rings heb ik geleerd dat wanneer het lijkt alsof het nooit meer goedkomt, het toch goed gaat komen, als je maar hoopt houdt of zoals Sam heel mooi zegt: ‘How could the world go back to the way it was when so much bad had happened? But in the end, it’s only a passing thing… this shadow. Even darkness must pass.’
Films zijn ook een manier om even je eigen problemen te vergeten en te ontsnappen in een fantasiewereld. Ik verveelde mij dood in de zomervakantie, maar toen ik de Lord of the Rings films aan het kijken was, was ik niet meer een kind dat aan het wachten was tot school begon. Nee, ik was een dappere hobbit die een onmogelijke reis begon, ik was een elf die een vriendschap sloot met een vijand en ik was een mens die zichzelf opofferde om te zorgen dat het kwaad niet kon zegevieren.
Deze films hebben een speciaal plekje in mijn hart omdat ze mij zoveel hebben geleerd. Na het zien van de films begon mijn droom om ooit ook een film te maken en hopelijk ook voor andere mensen hun passie te ontwaken. Het is zoals Bilbo Baggins (achterneef van Frodo) heel mooi zegt: ‘Don’t adventures ever have an end? I suppose not. Someone else always has to carry on the story.’