Muziek in Films deel II
door: Marre Pieper
In het eerste deel van deze serie heb ik besproken hoe belangrijk muziek is voor de kwaliteit en toon van een film, en ook een beetje geschiedenis over waarom dit zo is. In dit deel wil ik het graag hebben over een van mijn favoriete momenten in films: het emotionele einde waarin alles goed komt. Een belangrijk deel van romantische en dramatische films en zeker de perfecte plek voor de nummer 1 hit van de soundtrack.
Het emotionele einde is een must have voor verschillende romantische en dramatische films, het einde waar je denkt dat alle hoop is verloren, maar dan komt het in de laatste seconden nog net goed. Op dat moment begint er een nummer te spelen die je helemaal door je lichaam heen voelt gaan. Het is een nummer waar je weer helemaal happy van wordt en waardoor je nadat de film is geëindigd nog even naar een zwart scherm staart, omdat je nog wil genieten van het gevoel. Dit is het moment dat essentieel is voor zo’n film, als dit moment niet goed het gevoel overbrengt dan is de film voor mij toch wel verpest.
tekening door Marre Pieper
*SPOILER ALERT*
Je hebt dit ook natuurlijk niet alleen bij films met een happy ending. Het perfecte voorbeeld hiervan vind ik Call Me By Your Name (2017). Het is al een redelijk emotionele film over Elio en Oliver, en hun bloeiende liefde in Italië. Aan het einde van de film moet Oliver helaas terug naar Amerika en is er een afscheid tussen de twee jongens die zwaar inslaat op Elio, de jongere van de twee. Dan in de winter worden Elio en zijn familie gebeld door Oliver om te vertellen dat hij verloofd is. Elio hoort dit ook en vindt het verschrikkelijk, maar dan laat Oliver weten dat hij alles nog weet van hun korte relatie en dat hij Elio nooit gaat vergeten. Nadat Elio de telefoon heeft opgehangen gaat hij voor de open haard zitten en kijkt hij naar het vuur terwijl hij met tranen in zijn ogen terugdenkt aan de fantastische zomer samen met Oliver. Dan begint het nummer ‘Mystery of Love’ te spelen van Sufjan Stevens en oh mijn god. Ik moest huilen. Dit was zo’n fantastisch moment in de film. Je voelt de rauwe emotie van Elio en zijn pijn. Nadat de film was afgelopen voelde ik heel veel. Ik voelde mij melancholisch en zat net als Elio voor mij uit te staren. Als film wil je zo’n einde hebben, een laatste scene waar de kijker nog even keihard wordt geraakt! De film blijft hierdoor de kijker veel beter bij en zal veel beter herinnerd worden dan films die niet nog een laatste indruk achter laten.
Nog een van mijn favoriete voorbeelden is de uit de film Burnt (2015). De film gaat over Adam Jones, een chef, die probeert zijn derde Michelinster te halen, maar moeite heeft met drugs en relaties. Hij zondert zich heel erg af van mensen en vindt dat hij alles zelf moet doen. Op een gegeven moment komen er twee mannen strak in pak het restaurant van Tony, Adams beste vriend, binnen gelopen. Adam werkt daar als chef en zij zien dit als de kans om een Michelin ster te verdienen. Maar omdat Adam zo egoïstisch is verpest zijn sous-chef het gerecht als wraak van een eerdere actie van Adam. De chef gaat aan de alcohol en raakt een dieptepunt. Het lijkt hulpeloos wanneer het gene waar hij de hele film naar toe heeft gewerkt op het laatste moment uit zijn handen wordt getrokken. Maar gelukkig komen zijn vrienden en vertellen hem dat de mannen geen echte Michelin mannen waren en dat er dus nog een kans is. Tony wil Adam nog een kans geven en ze gaan de strijd aan voor de derde ster. Daarna zie je Adam weer in de keuken werken op een hele andere manier. Hij is veel aardiger en vertrouwt op zijn collega’s. Door zijn ervaringen is zijn houding helemaal verandert en je ziet dat het hierdoor veel beter gaat in de keuken. Ze krijgen hun Michelin Ster. In de laatste scène zie je de groep samen komen voor een ‘familie lunch’ een traditie in het restaurant wat Adam normaal skipte maar deze keer komt hij er bij zitten. Het team is eerst verbaast maar dan moet iedereen lachen en hoor je het liedje ‘Fire’ van Barns Courtney beginnen. Dit is het moment dat de kijker ziet dat Adam helemaal is veranderd en nu ook compleet geaccepteerd is door het team. Het is zo’n goed einde doordat liedje. ‘Fire’ is een uptempo nummer die je helemaal enthousiast maakt. Door dat enthousiasme wat je net mee krijgt in het laatste shot en de aftiteling, voel jij je ook helemaal enthousiast en gewoon helemaal blij dat alles goed is gekomen uiteindelijk. Het is misschien niet een emotioneel nummer maar Burnt laat zien dat dat niet per se hoeft, maar wel een goed voorbeeld hoe belangrijk dat laatste nummer is op de soundtrack.
bron: The Weinstein Company
Er is ook een reden waarom juist dit liedje van de soundtrack mij altijd heel goed pakt en dat is dat het het nummer net voor de aftiteling en door de aftiteling het meest belangrijke nummer is van de soundtrack van de film. De regisseur weet ook dat dit het allerlaatste moment is om de aandacht te trekken van het publiek en te zorgen dat de film bij je blijft. Natuurlijk is dit niet altijd zo maar wel heel vaak, kijk maar naar bijvoorbeeld de films Project Power (2020) of de Bourne films (2002-2016). Het nummer ‘Extreme Ways’ van de britse artiest Moby wordt als soundtrack gebruikt in alle vijf films van de serie. Het nummer staat bekend als het nummer van de Bourne films en als hij niet speelt tijdens het einde dan is geen echte Bourne film. Het laatste nummer van een film is dus iets waar je goed over na moet denken als je een film maakt, het is niet zomaar een leuk liedje wat je erin stopt.
Misschien denk je wel Marre, waar lul je nou allemaal over maar ik zweer dat het echt een essentieel iets is voor emotionele films, en dat niet eens. Bij bijna alle films let ik heel erg op de muziek en vooral op het laatste nummer. Iedereen heeft zijn eigen dingen waar hij/zij op let tijdens een film en voor mij is dit.
Als je door dit artikel nieuwsgierig bent geworden naar wat ik nou bedoel ik heb een lijst gemaakt met aanraders, naast natuurlijk Call Me By Your Name en Burnt, die echt iedereen moet kijken.
bron: Sony Pictures
Films met het perfecte nummer als soundtrack: Jane wants a boyfriend (2015) - ‘Don’t you worry about me’ door West Orchard Barefoot (2014) - ‘Love, Love, Love’ door Of Monsters & Men Jongens (2014) - ‘I Apologise, (dear simon)’ door Moss Love Actually (2003) - ‘God Only Knows’ door The Beach Boys the Secret Life of Walter Mitty (2013) - ‘Stay Alive’ door Jose Gonzalez Easy A (2010) - ‘Change of Seasons’ door Sweet Thing Hoje Eu Quero Voltar Sozinho (2014) - ‘There’s Too Much Love’ door Belle & Sebastian This is Where I Leave You (2014) - ‘Through the Dark’ door Alexi Murdoch
Of als je niet de films wil kijken maar even chill naar muziek wil luisteren heb ik ook nog een playlist op Spotify genaamd ‘Film liedjes net voor de aftiteling wanneer het allemaal goed komt’. Check de link onder het artikel!