Door: Maureen Vreeburg Dit is een reactie op Marre’s artikel: “Vijf levenslessen over de liefde uit romcoms die helemaal nergens op slaan”. Ik wil het nu specifiek hebben over het concept van ‘de ware’ vinden. omdat Marre ‘de ware’ benoemd en ik zelf niet in ‘de ware’ geloof. Het is iets wat in films zo’n ongelooflijk veel voorkomend en belangrijk onderwerp is. Ik ben ontzettend met films opgegroeid, waardoor ik merk dat ik ook erg met dat concept vast zit in mijn hoofd.
Tekening door Maureen Vreeburg
“She’s just not the one”, roept Ted Mosby van How I Met Your Mother steeds opnieuw als hij een nieuwe vriendin heeft. Zijn grote doel tijdens serie is dan ook het vinden van die ware, die hij al jaren in zijn hoofd heeft. En natuurlijk vindt hij deze ook, want het is een tv serie en niet het echte leven. ‘De ware liefde’ is een mooi, romantisch, maar geïdealiseerd beeld van hoe liefde in het echte leven is. Veel mensen houden zich vast aan het beeld van “de prins op het witte paard” en daardoor ben je niet snel tevreden met iemand. Natuurlijk kan je in het echt ook meemaken dat je ineens iemand tegenkomt waar je de rest van je leven bij blijft en kan je veel heel romantische momenten hebben met elkaar, maar het is absoluut niet zo soepel en ‘perfect’ als in films. Zo zijn romantische films vaak best voorspelbaar, de realiteit is alles behalve voorspelbaar. Naast dat ik het soms gewoon heel leuk vind om weg te zwijmelen bij over the top romcoms, merk ik ook dat het mij en mensen om mij heen wel echt beïnvloed in hun eigen levens. Zo heeft het mij en mijn zus zeker wat oppervlakkiger gemaakt op een manier dat we de neiging hebben om dingen te willen zoals in films of dingen te gaan vergelijken. Het beeld van hoe ik wil dat mijn relatie er uit ziet bestaat grotendeels uit dingen die ik in films gezien heb. Mijn zus betrapte er zich ook op met haar ex-vriend, dat ze dan een serie keek en dacht, maar ik wil dít. Maar wat houdt ‘de ware’ dan in? In films zie je verschillende elementen naar voren komen: ‘liefde op het eerst gezicht’, ofwel erg geromantiseerde verliefdheid; ze staan altijd voor je klaar; ze veranderen compleet voor je, wat er ook gebeurd, alles komt altijd goed; en ten slotte vind je de ware uiteindelijk altijd. Liefde op het eerste gezicht
In films en series is verliefd zijn één groot spektakel: vuurwerk in je hoofd, vlinders in je buik, hartjes die om je heen zweven, elke seconde zuchten, omdat je alleen maar aan hem/haar/die kan denken. Denk aan Love Actually (wel een favorietje van me). Hierin zie hoe Jamie helemaal naar Portugal reist en Portugees leert om Aurelia te vragen om met hem te trouwen. Dit allemaal, terwijl ze geen enkele fatsoenlijke conversatie gevoerd hebben. Maar Aurelia zegt natuurlijk ja. Dit is een heel zwart-wit beeld van liefde. In het echt komt het zelden voor dat je in één klap hotel de botel bent over iemand (ook al heb ik dit wel een beetje ervaren met mijn vriend). Als ik kijk naar iedereen om mij heen, want zelf ben ik nog vrij onervaren, zie ik hoe anders de realiteit is. Dit verliefd worden gaat heel geleidelijk, en lang niet altijd zo soepel. Er komen een hoop twijfels en angsten bij.
Bron: Warner Bros
Ze staan altijd klaar voor je
Natuurlijk als je van elkaar houdt doe je er alles aan om elkaar zoveel mogelijk te steunen wanneer nodig, omdat je de ander wilt helpen. In films gaat dit echter altijd probleemloos, omdat het karakter natuurlijk geen eigen invulling heeft met problemen. De film True Romance is een voorbeeld van hoe een eenzame, doodgewone jongen verliefd wordt op een escort met een slechte pooier en alles opzij zet om met haar de rest van zijn leven door te brengen. In het echt is dit toch net even anders. Soms lukt het je niet om er compleet voor iemand te zijn. Dit omdat je zelf met van alles in je hoofd rondloopt, of, waar ikzelf mee struggle, ik hooggevoelig ben en sommige dingen te heftig voor mij zijn om goed mee om te gaan.
Ze veranderen compleet voor je
Dit noemde Marre ook al in haar artikel, het bekende voorbeeld van Grease. In deze film neemt Sandy een complete make-over en gaat zich stoerder gedragen, zodat ze beter bij Danny past. Dit is een typisch concept wat alleen in films werkt. Want doordat films eindigen, hoeven zij niet met de consequenties ervan te leven. Als we verder door zouden kijken in Sandy’s leven, zouden we waarschijnlijk zien dat ze er ongelukkiger door geworden is, omdat ze niet zichzelf kan zijn.
Bron: Buena Vista Pictures
Je vindt de ware uiteindelijk altijd Sharon en ik waren als tieners gek op de film: ‘10 Things I Hate About You’, waarin een bad boy verliefd wordt op een meisje en haar overwint door grote gebaren en doordrammen, omdat ze dan inziet hoe lief hij eigenlijk is. In films hebben karakters altijd de neiging ineens in te zien wat voor fantastisch persoon iemand eigenlijk is. In de realiteit geven wij mensen helemaal niet snel de kans om te laten zien hoe ze zijn, wat heel logisch is, want je kan niet maar iedereen om je heen heel goed leren kennen voordat je een beslissing maakt. Daar is het leven veel te kort en hectisch voor, iedereen is druk en heeft dingen aan hun hoofd.
Ik leefde ook heel lang met het idee rond dat je je liefde wel tegenkomt, want dan is het ‘meant to be’, maar ik heb er jarenlang nooit bewust moeite voor gedaan en dat is ook te zien. Pas vanaf het moment dat er zelf werk in ging stoppen (een Tinder profiel aanmaken en daadwerkelijk afspreken met mensen…) heb ik iemand gevonden. Ik denk ook dat er niet één ware voor je op deze wereld rondloopt, want je verandert zelf ook voortdurend, omdat je door je leven heen op allerlei manieren ontwikkeld. Ook kom je jezelf tegen en niemand is perfect. Dus zelf heb je ook door ofwel dingen uit je jeugd, ofwel karaktereigenschappen, dingen die voor moeilijkheid kunnen zorgen in een relatie, of diegene nu ‘perfect’ bij je past of niet. Het hele beeld van een ‘happily ever after’ hebben werkt alleen in films. In een film is dat makkelijk, want films hebben een einde. De realiteit heeft geen einde net als alles mooie en goed is, het echte leven gaat door. En liefde kan een tijd heel fijn zijn, maar het leven gaat verder, dingen gebeuren, stelletjes komen ineens obstakels tegen. “Because life is a gradual series of revelations that occur over a period of time. Some things might happen that seem connected, But there's not always a reason or rhyme. People aren't characters. They're complicated and their choices don't always make sense”, deze quote komt uit een nummer van Crazy Ex-Girlfriend die mij erg raakte, omdat ik soms me erop betrapte dat ik ook zo dacht. Dat gezegd te hebben, wil ik niet zeggen dat liefde in het echt niet zo mooi kan zijn (soms mooier, want het is in ieder geval niet zo voorspelbaar) als in films, het is alleen een stuk ‘messier’ dan in films, een ‘beautiful mess’. Ergens vind ik het juist iets fijns dat ik er op deze manier insta. Als jij je los kan laten van het concept van de ware, kan je misschien iemand ook meer accepteren zoals je zijn en kan je je meer neerleggen bij dat een ander je niet altijd zal begrijpen. Ook zal je dan minder een ander willen veranderen zodat ze meer in het plaatje in je hoofd passen.
Ik wil eindigen met een raak en toepasselijk nummer van Bo Burnham, één van mijn favoriete cabaretiers: https://www.youtube.com/watch?v=llGvsgN17CQ